Ay’da su bulma olasılığı, bilim insanlarının uzun süredir üzerinde çalıştığı bir konu. Geçmişte, Ay’ın su açısından oldukça kuru olduğu ve yalnızca kutup bölgelerinde suyun bulunduğu düşünülüyordu. Ancak, Planetary Science Institute’dan gezegen bilimci Roger Clark ve ekibi tarafından yapılan yeni araştırmalar, bu görüşü değiştirdi.
Clark, "Bu su açısından zengin bölgelerden faydalanarak, gelecekte astronotlar Ay’ın ekvatoruna yakın bölgelerde bile su bulabilir" diyerek, Ay’da daha geniş bir su kaynağı potansiyelini ortaya koydu. Özellikle, NASA’nın Chandrayaan-1 uzay aracından elde edilen Ay Mineraloji Haritalayıcı (M3) verileri incelendiğinde, Ay’ın farklı enlemlerinde su izlerine rastlandı.
Daha önceki teorilere göre, suyun yalnızca Ay’ın kutuplarındaki derin kraterlerde ve sürekli gölgede kalan alanlarda var olabileceği düşünülüyordu. Ancak yeni bulgular, suyun Ay yüzeyinin mineral yapısında da yer aldığını gösteriyor. Su ve hidroksilin, Ay yüzeyindeki kayalarda ve toprakta gizlendiği tespit edildi. Bu, Ay’daki suyun kalıcı olmamakla birlikte, çarpışmalar ve volkanik aktivitelerle ortaya çıkabileceği anlamına geliyor.
Meteor çarpışmaları, Ay yüzeyindeki su açısından zengin kayaları yüzeye çıkarıyor ve bu su, kısa bir süre sonra Güneş rüzgarları tarafından yok ediliyor. Ancak, bu süreç geride hidroksil molekülleri bırakıyor. Araştırmacılar, Güneş rüzgarlarının Ay yüzeyine hidrojen taşıyarak hidroksil oluşumuna katkıda bulunduğunu belirtti.
Bu bulgular, Ay’ın karmaşık jeolojik yapısına dair önemli ipuçları veriyor. Hem meteor çarpışmaları hem de volkanik faaliyetler, Ay’ın yüzeyine su açısından zengin materyallerin taşınmasına neden olabiliyor. Araştırmanın sonuçları The Planetary Science Journal dergisinde yayımlandı ve Ay’daki su kaynaklarının daha önce düşünüldüğünden çok daha geniş bir alana yayılmış olabileceği ihtimalini güçlendirdi.
(MUHALİF HABER MERKEZİ)
