83 yaşındaki Ligon, cezaevine girdiği zaman 15 yaşındaydı. BBC'ye konuşan Ligon, şu duyguları paylaştı:
"Ben hiçbir zaman yalnızlık çekmedim. Ama yalnız olmayı tercih ettim. Elimden geldiğince yalnız kalmaya çalıştım. Hapiste, tutuklanmamdan tahliyeme kadar geçen tüm bu zaman süresince tek bir hücrede kaldım. Bu benim gibi yalnız kalmayı tercih eden kişilere yardımcı oluyor. Ben böyle biriyim; hücreye girdikten ve kapı kapandıktan sonra dışarıda ne olursa olsun görmem, duymam. Radyo ve televizyona izin verdiklerinde onlar bana eşlik ettiler."
"İçeride hiç arkadaşım yoktu. Dışarıda da öyle. Ama bununla birlikte temas kurduğum herkese arkadaş gibi davrandım. Aram kimseyle bozuk değildi, sorunum yoktu.
"Ama arkadaş kelimesini kullanmadım hiçbirine karşı. Bu kelimenin benim gibi bir insan için çok daha fazla anlamı olduğunu keşfettim. Birçokları bu kelimeyi kullanırken hata yapıyor olabilir"
"Çok fazla takılmadım. Bir iki arkadaşı olan bir çocuktum ve bu da bana yetiyordu. Kalabalıklar arasına girmek istemiyordum."
CEZAEVİNE GİRME HİKAYESİ
1953 yılının Cuma akşamı, "başını belaya soktuğunda" yanında olan kişileri de çok fazla tanımıyordu. Üstünkörü bildiği iki kişiyle buluşmuş, mahallede dolaşırken içki içen bir başka gruba rastlamışlardı.
"İçki alabilmek için çevredeki insanlara para sormaya başladık. Sonra olaylar birbirini izledi"
Gecenin devamını anlatırken olay zincirinden kopuyor. Ama o gecenin devamının, 2 kişinin öldüğü, 6 kişinin yaralandığı bir bıçaklama vahşetine dönüştüğünü de kabul ediyor.
Ligon bu olayda ilk gözaltına alınan kişi oldu. Polis merkezindeki sorgusunda, beraber olduğu kişilere ilişkin çok fazla bilgi veremedi.
"İkisini tanıyor olsam da isimlerini değil yalnızca takma adlarını biliyordum"
15 yaşındaki Ligon, evinden çok uzaktaki bir polis merkezine götürüldü ve beş gün burada tutuldu. O günlere dair, ailesinin kendisini görmesine izin verilmediği için sinirlendiğini hatırlıyor.
O hafta hakkında cinayet davası açıldı. Kendisi bu suçlamayı her zaman reddetti ama ABD'de yayın yapan CBS kanalına verdiği bir röportajda, kurtulan kişilerden birini bıçakladığını kabul etti.
"Polis, beni cinayetlere dahil eden ifade tutanaklarını imzalamamızı istedi. Ben kimseyi öldürmedim."
Pennsylvania, şartlı tahliyenin olmadığı müebbet hapis cezası uygulayan altı ABD eyaletinden biri. Ligon, hakkındaki cezanın açıklandığı ve birinci derece cinayetten suçlu bulunduğu davada yoktu.
Cezaevine, verilen cezanın tüm ayrıntılarını bilmeden girdi. Kimseye sormak da aklına gelmedi.
"Ne soracağımı da bilmiyordum. İnanmanın güç olduğunu anlıyorum ama gerçek bu. Hapis yatacağımı biliyordum ama hayatımın sonuna kadar cezaevinde kalmam gerekeceğinden haberim yoktu."
"Size ne kadar sorunlu bir çocuk olduğumu şöyle söyleyeyim; okuma yazmam yoktu, kendi ismimi bile heceleyemiyordum. İsmimin Joe olduğunu biliyordum. Çünkü hatırlayabildiğim en eski tarihten bu yana bana böyle hitap ediliyordu."
Ligon cezaevi sistemine, korkmaktan çok şaşkın bir şekilde girdiğini anlatıyor. Aklını kurcalayan temel şey, ailesinden uzak kalmaktı.
AE 4126 numaralı mahkum olarak, ne kadar zaman yatması gerektiğini sorgulamadı. Altı farklı cezaevinde toplamda 68 yıl kaldı ve her yeni yerde cezaevinin rutinine uyum sağladı:
"Seni 6'da megafon sesiyle kaldırırlar ve ses "herkes kalksın, sayım zamanı" diye bağırır. Saat 7'de kahvaltı edilir, 8'de ise iş başlar."
Haberin tamamını okumak için tıklayınız
