Tarihinde hiçbir zaman elektrik şebekesinin bağlanmadığı Sonlerto köyünde 1980'lerde kurulan güneş panelleri ile odun ve gaz tüpleri kullanılıyor.
Doğduğundan beri bu köyde yaşayan 88 yaşındaki Bice Tonini, burada "çöp olmadan" huzurlu bir yaşam sürdüğünü söylüyor.
Bölgenin dili olan İtalyanca konuşan Tonini, "Burada her yer karanlık, sokağı aydınlatacak bir sokak lambası bile yok" diyor.
Cevio'nun eski belediye meclisi üyesi Romano Dado da, bu köydeki hayatından memnun olduğunu söylüyor.
Enerji, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra vadinin yükseklerine kurulan barajlar sayesinde üretiliyor, ancak bu köyler şebekeye bağlantı maliyetlerini karşılayamıyor.
Dado, "Üst tarafta elektriğimiz vardı, belediye ilgilenmediğinden değil ama yine de çok pahalıya mal oldu."diyor.
Bu vadideki on iki yerleşimden sadece birine elektrik veriliyor.
Bölgede elektrik olmamasından şikayetçi olan bir kişi var. Martino Giovanettina'nın vadideki Foroglio'da bir restoranı var. Ona göre enerji eksikliği bölgenin turizme açılmasını engelliyor.
Giovanettina, "Buraya yaklaşık otuz yıl önce geldim, enerji durumundan dolayı bariz sıkıntılar vardı. Geçen yıl büyük bir yatırım yaptık ve ciddi planlama zorlukları vardı" şeklinde konuşuyor.
Yıllar geçtikçe, vadide yaşayan nüfus küçüldü. Dado'ya göre nüfus yaklaşık 500'den 50'nin altına düştü.
