14 Mayıs seçimi bitti, 28 Mayıstaki seçim sıfırdan başlayacak bir seçim. İnsanlar yanlış bir algı ile bu seçimi 14 Mayıs seçiminin bir devamı olarak görüyor. Realitede olmasa bile sanki verecekleri oy iki adayın ilk turda aldıkları oyların üstüne sayılacak gibi bir algı ile hareket ediliyor. Bu da ister istemez önde görünen adaya psikolojik bir üstünlük sağlıyor. Oysa 28 Mayıstaki seçim sıfırdan başlayan yepyeni bir seçimdir, yüzde elli artı biri kim alırsa o kazanacaktır. Bu kişi pek ala Erdoğan değil de Kılıçdaroğlu olabilir.
İki, Kılıçdaroğlu’nun bu seçimi kazanması pek ala mümkündür. Bunun için bu seçimi bir referanduma çevirmesi gerekir. Erdoğan yönetimi 21 yıldan sonra sürsün mu bitsin mi; tek adam rejimine evet mi hayır mı; otoriterizm mi demokrasi mi; ekonomideki sıkıntılar bitsin mi devam mı etsin; hukuktaki adaletsizlikler sona mı ersin devam mı etsin; baskılar sürsün mü bitsin mi? Yani ak ile kara kadar belirgin iki durum var ve seçmen aslında aynı zamanda bunu oylayacak. Millet İttifakı ve Kılıçdaroğlu bunu iyi bir biçimde aktarabilirse o zaman toplumsal belleği hareketi geçirebilir.
Üç, Sinan Ogan meselesi üzerinde çok duruluyor. Sinan Ogan’ın şu ya da bu tarafta yer alması kitleler açısından psikolojik üstünlük konusunda bir işlev görebilir ama seçimin sonucunu sadece onun tavrı ve vereceği karar belirleyemez. Çünkü Sinan Ogan bir lideri destekleyeceğini açıklasa bile ona oy vermiş kitlenin bir kısmı gene de diğer tarafa oy verecektir. Kendisine oy vermiş olan seçmenlerin tümünü sürüklemesi mümkün değildir. O nedenle olayı sadece bu noktaya endekslemek eksik olmanın ötesinde yanlış da olur.
Dört, ikinci turda seçmeni sandığa götürmek önemli rol oynayacaktır. Levra bu turda katılımın düşme ihtimali söz konusu. Çünkü ilk turda seçmen cumhurbaşkanı adayının yanı sıra kendi partisine oy vermek için de sandık başına gitti. Buna rağmen yaklaşık 8 milyon insan sandık başına gitmedi. İkinci turda parti oylamasının olmaması sandığa gitme motivasyonunu kısmen de olsa düşürecektir.
