“Koğuştan çıkarken duvardaki televizyon anteni giriş deliğine takıldım.” diyerek konuya giriş yapan Gazeteci Barış Pehlivan sözlerine şöyle devam ediyor:
"Silivri’nin kapalı cezaevlerindeki koğuşlarda bile televizyon varken açık cezaevlerinde yoktu. Ne garipti, anten girişi var ama onu kullanacak televizyon esirgeniyordu. 500 mahkûmun kaldığı bir binada, yemekhanedeki tek televizyon yeterli görünüyordu. Mahkûmların yarısına yetecek sandalye bile yoktu.
Yazmazsam olmaz, mahkûmlar bana biraz sitemliydi. Okuyanlar bilir, lig maçlarını izlemek isteyen hükümlülerden para toplandığını daha önce bu köşede aktarmıştım. Bir iddiaya göre ben yazdım diye, bir iddiaya göre ise yeterli para toplanamadı diye futbol maçlarını izleme imkânı kaldırıldı. Koca devletin düştüğü duruma bakar mısınız? Bari Bein Sports açık cezaevini “ticarethane” olarak görmese de fahiş bir fiyat istemese!"
Açık cezaevlerinin iddia edildiği gibi ”ıslah” yerleri olmadığını kaydeden Pehlivan, ”Mahkûmlar dışarıda nasıl geçineceklerini öngöremiyorlar. Bir de hiç görmedikleri kadar “suç çevresi” ile burada tanışıyorlar. Genç bir uyuşturucu torbacısı, içeride öğrendikleri ve tanıştıklarıyla dışarıda daha büyümenin hayalini kurabiliyor. Haliyle, dışarıda legal bir iş bulamazlarsa, devlet onları sahipsiz bırakırsa tekrar suça bulaşmaları eskisine göre daha kolay oluyor” diye yazdı.
