Sevgili Dostlarım,
Biraz mecburi ara verdikten sonra sizlerle yeniden buluşup hasret gidermek istedim. Aralık ayı içinde birçok ailevi ve iş sorunu ile uğraştığımdan dolayı sizlere o ruh halimle yazmak istemedim.
Şimdi ise yeni bir yılın eşiğinde yeni umutlarla sizlere sesleniyorum.
Ülkemiz hem coğrafyası hem de insanı ile Dünyadaki en güzel ülkelerden biridir. O kadar güçlüdür ki Büyük Atatürk’ün dediği gibi hem dış hem de iç düşmanlar olabilir ama Türkiye her zaman Payidar kalacaktır.
Geçenlerde bir grup ile Adıyaman, Mardin ve Midyat’a gittik. Ülkemizin her bir köşesi mi güzeldir?? Evet her bir köşesi çok güzeldir.
Ya insanları ?? O kadar çeşitlilik ile öyle bir armoni, öyle bir birliktelik olur mu olur. Sanki film stüdyosunda idik . Her bir bölge ayrı bir güzellikte , ayrı bir çekicilikte!!
Beşbin yıllık tarihi ile şaşırtıcı, mimarisi ile hayranlık verici, insanlarının kibarlığı , misafirperverliği ile sevgi dolu bir bölge.
Bana göre doğup büyüdüğüm şehir İstanbul , dünyanın en güzel yeri. Onu değişmem ama Ege mi güzel, Karadeniz mi? Orta Anadolu mu güzel Akdeniz mi? Doğu Anadolu mu Güneydoğu mu? Hepsinin ayrı bir çekiciliği ve güzelliği var. Hepsi güzel ve çekici.
Ama şu ayırımcılıklar yok mu? Neden hep beraber Sevgi ile yaşamıyoruz? Neden Süryaniler, Ezidiler gittiler ve gidiyorlar? Neden ?? Bomboş köyleri görünce içimiz acıdı. Beşbin kişilik köyde sadece bir evde yaşayanlar vardı ? Onlarla konuşunca boş bir köyde muhtar olduğunu öğrendik. Ne yazık , ne acıklı değil mi? Grubumuz köyde iken orada bir cenaze vardı. Kim vefat etti diye sorduğumuzda yurt dışında vefat eden bir Ezidi kendi köyünde gömülmeyi vasiyet etmiş. Yurt dışında yaşamalarına rağmen memleket hasreti ölümde bile bitmiyor.
