Dünyevi algıların fabrika ayarları ile oynandığı, hayata ilişkin ezberlerin geriye dönülmeyecek biçimde bozulduğu dönemden geçiyoruz. Zamanın ruhu 1999 yapımı Matrix ile açıklanabilir. Yaşanan küresel değişim kaçınılmaz biçimde kültür hayatını olumsuz etkiledi. Buna rağmen umutlu olmaya yetecek düzeyde birbiri ardına güzel filmler ortaya çıkıyor. Devasa bütçeli teknolojik gösterilerin bilgisayar oyunu tadındaki yapımları dışında sinemada iki ana akım belirleyici durumda. Bir yanda hikâye anlatma tekniğini bir bulmaca veya legonun yap-boz parçaları haline getirerek serbest dramaturjiye yaslanan, karakter çalışmasını oyuncaklı bir seyirlik gibi sunan filmler var. Diğer grupta ise öyküsünü sağlam ve ikna edici karakterlerle besleyen, belli bir dönemi anlatırken bile zamansız olma başarısını yakalayan filmler var ki benim kişisel tercihim de bu tarz.
Yorumlar
*
Bu içerik ile ilgili yorum yok, ilk yorumu siz yazın, tartışalım *
