Yıllar önce son kez görüşüp, başka çarelerinin kalmadığını anlayarak sessizce ayrıldıkları yerde buluştular. Senenin sonunda bir yemekte yan yana gelmek istemişlerdi. Ayrılıkla geçen yıllarda pek görüşmemişlerdi. Birbirlerine yabancı gibiydiler. Tedirgindiler.
Hava soğuktu. Yıldız tozu gibi bir kar düşüyordu omuzlarına. Yeni yıl telaşıyla iyice kalabalıklaşan caddeye girdiler. Vücutlarının birbirine değmemesine dikkat ederek yürüdüler. “Ne yemek istersin?” diye sordu adam. “Balık fena olmaz” dedi kadın. “Hem sen seversin” diye de ekledi. Adamın içinden bir sevinç dalgası geçti. “Unutmamış” diye düşündü...
