Bir an için herkesin aynı dili konuştuğunu ve aynı kültürel yaşam içerisinde olduğunu düşünelim. Dünya ne kadar sıkıcı olurdu değil mi?
Efsaneye göre, Babil’de insanlar tanrıya ulaşmak için bir kule inşa eder. İnsanların kendi kusursuzluğunu Tanrının kusursuzluğu ile kıyaslaması Tanrıyı çok kızdırır. Bu durum onun gözünde insanlığın kendini beğenmişliğinin ve kibrinin bir sonucudur.
Kuleyi yıkar ve o güne kadar aynı dili konuşan insanların, birbirlerini anlamasına engel olmak için, dillerini ayırarak onları cezalandırır.
Tanrının farkında olmadan, bir anlık öfke ile yaptığı bu cezalandırma zaman içinde bir mükafata dönüşecektir…
