Öncelikle benden daha fazla yazmamı bekleyen dostlara küçük bir özür borcum var. Malum sağlık sorunlarım nedeniyle vaktimin ciddi bir bölümünü dinlenmeye ayırıyorum, o yüzden klavye başına geçmek kolay olmuyor.
Daha ciddi konulara gelirsek, malum seçime 60 günden az kala, görüntüler giderek daha netleşmeye başladı.
Öncelikle iktidar cephesindeki panik havasına yakından bakmaya çalışalım.
Erdoğan’ın çok istediği Kemal Bey’in Cumhurbaşkanlığı adaylığının açıklanmasından en azından şimdilik çok hoşnut olunmadığı açık. Daha Yeşil Sol Parti (HDP’nin kapatılması ihtimaline karşı HDP eş başkanı Mithat Sancar YSP bünyesinde seçim ittifakına gideceklerini açıkladı) Cumhurbaşkanı adayı çıkarmayacaklarını açıklamadan önce, Kılıçdaroğlu’nun Erdoğan’ın önünde yer aldığını gösteren kamuoyu anketlerine bu yeni durum da eklenince, iktidar cephesinde ciddi bir panik havasının oluştuğu kesin.
Ufak tefek oyları kendi cephelerinde konsolide edebilmek için yapılan üç hamlenin de ciddi bir fiyasko ile neticelendiğini hep beraber izledik.
Önce Yeniden Refah Partisi’nin talepleri ve olası ittifakı reddi, Erbakan’ın kendi Cumhurbaşkanlığı adaylığını açıklaması hem ciddi prestij kaybına, hem de getirilen taleplerin kadın haklarını neredeyse yok sayma noktasına kadar öne çıkması, AKP içindeki rahatsızlıkları da ortaya çıkardı. Hani içinde yaşadığımız çağda kadının bu denli yok sayılması ne kadar kabul edilebilir? Bu tür önerileri olan bir partiye hangi kadın oy verir bir başka tartışma konusu…
