Gazete Duvar'da yayımlanan mektubunda Gergerlioğlu, "Baba… Bu yazıyı, esaretinin 22. gününde yazıyorum. O korkunç gecenin üzerinden tam üç hafta geçmiş. Gözlerimizin önünde sana, bize ve bütün bir halkın iradesine yaşatılanları unutamıyorum. Unutmak için de çabalamıyorum. Bunun, kimler için bir utanç vesikası olduğunu, senin başının her zaman dik, vicdanının rahat olduğunun farkındayım. Sen ki, iki buçuk yıl boyunca geceni gündüzüne kattın, nerede bir hak ihlali varsa karşısında durdun. Kimlik gözetmedin, insan gözetmedin. Dün de, bugün de, gerçek bir insan hakları savunucusu olarak mücadelenin içindeydin. Sonunda da sen kazandın, yaşadıkların, sana yaşattırılanlar, mücadelenin haklılığını bir kez daha kanıtladı. İnsan hakları çizgisini çoktan kaybetmiş bir iktidarın, insan hakları savunucusu bir milletvekiline tahammülü bu kadar oldu. Fazlası beklenemezdi. Ama sen, bundan sonra da kazanacaksın." ifadesini kullandı.
Gergerlioğlu şunları kaydetti:
"Yargıtay, hapis cezanı onadığında, bana dedin ya hani, “4 yıl önce aynı günlerdi, yine bir kış günü, KHK ile ihraç edilmiştim” diye. Yine bir tweet'in bahane edilmişti. O gün, bu haberi, üniversiteden eve dönerken uçaktan indiğimde öğrenmiştim. Vardığımda sen karşılamıştın beni. Seni gördüğümde ise, üzüntünü yüzünün her detayından anlamıştım. Kendi ifadelerinle, en çok üzüldüğün zaman dilimiydi belki de, o süreçte yaşadıkların. Hiçbir hastane, KHK’lı doktor kabul etmezken sen yılmadın, ülkenin bir ucuna gidip çalışarak onur mücadeleni sürdürdün. Sadece şunu yapabilmiş olman bile yeter bir evlada, gurur duyabilmesi için babasıyla. Sen fazlasını yaptın. Baba… Bakma sen, onların nafile çabalarına, sesini kısmaya çalışmalarına. Onur madalyasıdır, yaşadıkların. Sen eğilmedin, dik durdun. Gurur duyuyorum, gurur duyuyoruz.Yine de merak etme; zulüm, sürmez uzun, yine güler yüzün, hapishane çıkışında; yine sarılırız, kavuştuğunda özgürlüğüne ve her şey bittiğinde, sevinçle anlatırım sana “Düşürmedim, düşürmedik o bayrağı” diye…"
