Şeytanı veya şeytan simgesini yücelten, ve bazı mezheplerinde şeytana tapmayı emreden öğretiye satanizm denir.
Satanizm kökleri antik Mısır, İran, Yunan, Babil mitlerine hatta ilk insana kadar uzanan Şeytan algısının sistematik hale dönüştürülmüş şeklidir.
Satanizm, teistik satanizm ve ateistik satanizm (Laveyan satanizm) olmak üzere ikiye ayrılır. "Teistik satanizm" Şeytan'ın ruhani varlığına tapınılan, orta çağ kökenli satanizm türüyken; "ateistik satanizm" Şeytan'ın sembol veya felsefi bir simge olarak kabul edildiği, ve bu simgenin dini inançlar başta olmak üzere; ortak değerlere karşı yüceltildiği satanizm türüdür.
Ateistik Satanizm
Ateistik satanizm kavramı ilk olarak 1966 yılında Anton Szandor LaVey ile ortaya çıkmıştır.
Ateistik satanizm, Şeytan'ın yüceltildiği, ancak Şeytan'ın sembol veya bir öğreti olarak kabul edildiği satanizm türüdür. Şeytan'ın ruhani varlığına inanılmaz.
Teistik Satanizm
Teistik satanizm, Şeytan'ın ruhani varlığına ve gücüne tapınılan satanizm türüdür. Teizm'den yola çıkılarak, kutsal kitaplarda anlatılan veya ruhani boyuttaki bir Şeytan'a inanılır. Teistik satanizm, ruhani bir boyutta yaşadığına inanılan şeytan ile iletişim kurma, ondan yardım isteme veya şeytana tapınma gibi eylemleri de barındırır.
