Pandemi süreci ile birlikte uzaklara taşınan çalışma hayatı, insanlara da yeni normaller kazandırdı. Dünya genelinde yaşanan salgın sebebiyle tüm ülkeler kapanmalar ve karantinalar ilan ederken, şirketler de ellerinden geldiğince evden çalışmaya başladı. Bu da doğal olarak çalışanları iki yıl boyunca önceki alışkanlıkları terk etmeye zorladı. Nihayetinde hala sonlanmayan bir 'uzaktan çalışma' süreci ortaya çıktı.
Bu süreç ilk etapta milyonları kapsarken, hala sonlanmış değil. Pandeminin pik yaptığı dönemlerde başlayan uzaktan çalışma hayatı, ofis hayatını tamamen bitirirken, nesiller arası farkı da yeterince hissettirdi. Z kuşağı bu sürece daha hızlı adapte olurken, geri dönüşte de sorun yaşattı.
Z kuşağı evden çalışmak istiyor
Yapılan bir araştırmaya göre Z kuşağı, uzaktan çalışma hayatını fazlasıyla benimsedi. Hala uzaktan çalışan 33 bin kişinin katıldığı ankete göre 18-24 yaş aralığındaki gençler, tıpkı diğer insanlar gibi ofislere dönmek istemiyor. Bu yaş grubunun yüzde 71'i "işverenim işyerime tam zamanlı dönmem konusunda ısrar ederse, başka bir iş aramayı düşünürüm" derken, diğer yaş grupları da azımsanmayacak derecede aynı görüşü savundu.
25-34 yaş grubunda uzaktan çalışanların yüzde 64'ü, 35-44 yaş arası uzaktan çalışanların yüzde 61'i, 45-54 yaş arası uzaktan çalışanların yüzde 56'sı ve 55+ yaş uzaktan çalışanların yüzde 59'u, "Eğer gerek olmamasına rağmen tam zamanlı olarak ofislere çağrılırsam yeni bir iş bakmaya başlarım." diyerek uzaktan çalışma hayatını ofis hayatına tercih etti.
