Abone ol
Kalecinin penaltı anındaki endişesini bilemem. Ama sıkıştırıldığı ringin köşesinde sağlı sollu yumruk yiyen boksörün ruh halini bilirim. Yok hayır, boksörlük yapmadım hiç. Ama köşeye sıkışmış bir boksör benim hissettiğimden başka ne hissedebilir ki.
Hem iyimserlik hem kötümserlik sağlı sollu çarpıyor suratıma.
Boksörden farkım, benim rauntlarım üçer dakikalık değil, beşer senelik. Üstelik rauntlar arasında birer dakika soluk alma şansı var boksörün. Benim yok.
Baktı olmuyor, antrenörün ringe havlu atıp maçı bitirme hakkı var. Benim böyle bir antrenörüm yok.
Yorum Yazın