Belediyeler, hatta hükûmet eliyle onlarca marş yarışması düzenlendi. Güfteler yazıldı, bestelendi, en iyileri seçildi, seslendirildi, paylaşıldı… Ama yok; hiç biri beğenilmedi; Yüzüncü Yıl’a layık görülmedi. Ha ödüller verildi; düzenleyenlerce, teşvik edenlerce, kendi dünya görüşlerine yakın olan güfteler pohpohlandı. Bu güftelerin bazıları bestelendi de. Yalnız yurttaşlar indinde bir kabul olmadı, güftelerin hepsi havada kaldı, besteleri de ardında…
En çok söz edileni Fazıl Say’ın bestesiydi. Esasen İzmir Büyükşehir Belediyesi bir “Yüzüncü Yıl Marşı yazma yarışması” tertip etmiş; dereceye giren güfteler arasından birini de bestelemek için ayrıca yarışma yolu açmıştı. Beş güfte dereceye girdi. Bu, tabiri caizse basit ve marş kimliği kazanacak nitelikten uzak güfteleri teker teker tahlil etmeyi siz kıymetli okuyuculara bırakıyorum. Arzu ederseniz şu linkten bahsi geçen beş güfteye ulaşabilirsiniz:
Beş güfte dereceye girdi girmesine fakat beste yarışması hiç de umulduğu gibi sonuçlanmadı. Zira hiçbir beste ödüle değer bulunmadı. Bunun üzerine İzmir Büyükşehir Belediyesi, Fazıl Say’a bir Yüzüncü Yıl Marşı siparişi verdi.
