CHP'nin geçtiğimiz hafta gerçekleşen tüzük kurultayı… Kılıçdaroğlu'nun kurultaya katılmaması, Mansur Yavaş’ın haklı serzenişi… Partideki mevcut yönetime muhalif olanların, genel merkezin tutum ve davranışlarından rahatsızlık duyanların kurultayın usulü ve alınan kararlara dair yaptıkları haklı eleştiriler…
Siyaset, dile getirilenlerden çok satır aralarında konuşulanlarla şekillenir; söylenmeyenler, sahnede görülenlerden çok daha derin ve belirleyici olabilir. Gerçek mücadeleler, çoğu zaman görünmeyen masalarda, kapalı kapılar ardında yaşanır ve karar anları bazen de sessiz bakışlarda ya da baştan savma açıklamalarda saklıdır.
CHP Tüzük Kurultayı’nda Kılıçdaroğlu'nun yokluğu ne anlatıyordu? Sadece Kılıçdaroğlu’nun kurultaya katılmamasına dair yaptığı açıklamadaki "iki başlılık" meselesi mi, yoksa daha derin bir rahatsızlığın dışavurumu mu? Tüzük taslağının kendisine gecenin bir vakti, gönderilmesi, gerçekten bir liderin onayının istenmesine mi, yoksa meydan okumaya mı işaret ediyordu örneğin? Basit bir organizasyon hatası mı, yoksa bilerek izlenen bir strateji mi?
Peki Kılıçdaroğlu’nun açıklamasına yanıt olarak Özgür Özel'in "yemekte konuşmuştuk bunları” şeklinde verdiği yüzeysel cevap inandırıcı mıydı? Yemekte mi, yoksa sahnede mi konuşulmuştu?
Bu tür basit izahlar, işin özünü örtmeye yetmiyor.
