The Guardian için bir yazı kaleme alan Sigurður Hjartarson, 1974'te arkadaşlarıyla sohbet ederken çocukken bir boğa penisini kırbaç olarak kullandığını anlattığını; ilerleyen günlerde ise arkadaşının kendisine ailesinin çiftliğinden birkaç boğa penisi getirdiğini ifade etti. Penisleri tabakhaneye götürdüğünü belirten Hjartarson, 4 taneden üçünü Noel'de hediye olarak dağıttığını; kendisine kalan sonuncusunun ise koleksiyonunun ilk parçası haline geldiğini belirtti.
İzlanda'da öğretmenlerin sık sık çiftçilik gibi ikinci bir meslekle de uğraştığını belirten Hjartarson, meslektaşlarının şakayla karışık bir şekilde ikinci işlerinden kendisine penisler getirmeye başladığını ifade etti.
"Penisleri muhafaza etmeyi öğrenmeye başladım" diyen Hjartarson, "İzlanda'daki bütün hayvan türlerinden penis toplayabilir miyim acaba diye düşünmeye başladım" ifadelerini kullandı.
Hjartarson, "Haberleri takip etmeye başladım. Eğer kıyıda ilginç bir balina bulunursa örnek olarak penisini almaya çalışırdım, eğer bir gemiyi fareler bastıysa hayvan kontrol ekiplerinden bir örnek isterdim" yazdı. Hjartarson, koleksiyonu için hiçbir hayvanın öldürülmediğini vurguladı.
1997 yılı itibariyle elinde 63 örnek bulunduğunu belirten Hjartarson, bu vesileyle İzlanda Penis Müzesi'ni kurduğunu ifade etti.
2011'de artık şehir merkezinde çok daha büyük bir binada olduğunu belirten Hjartarson, işi çocuğuna devrettiğini belirtti.
Hjartarson, şu anda koleksiyondaki en büyük parçanın 1.8 metrelik bir İspermeçet Balinası penisi olduğunu; en küçüğünün ise bir milimetreden kısa olan bir fare penisi olduğunu belirtti.
