Oscar ödülleri belli olur olmaz değerlendirme yazısı yazmak geleneği ilk kez bu yıl içimden gelmedi. Bu yıl 95 yaşına giren, bir başka deyişle yüzyıla yaklaşan ve milyarlarca insanı etkileyen bir sinema etkinliği Oscar; hiç kuşkusuz önemini korumaya devam ediyor. Ancak küreselleşme rüzgarının etkisiyle kendi içinde ciddi değişimler yaşayan Akademi’nin “sinemayı çok sevmek” adı altında belli etik değerlerinden uzaklaşıp popülizme kaydığını üzülerek görüyorum. Bir başka deyişle sinemaseverlerin ve sosyal medya kitlesinin gözüne girmek uğruna sinemaya zarar veriliyor.
Geçen yıl en iyi film seçilen CODA bir bakıma şimdiki durumun habercisiymiş. 2014 Fransız-Belçika yapımı La Famille Belier (Türkiye’de “çok gülecek, çok ağlayacaksınız” sloganıyla gösterime girmişti) birebir yeniden çevrilip CODA oldu ve zamanında orijinali görmezden gelen Akademi taklit olanını yılın en iyisi kabul etti! Üstelik orijinalin tersine CODA sinema değil bir dijital platform filmiydi. “Aman ne güzel, ilk kez işaret dili sinemada yüceltildi” popülizmi yapıldı, sinemanın aslında iki kez cezalandırılması noktası es geçildi!
Bu kez benzer durumu (pozitif ayrımcılık ve kültürel-ırksal çeşitlilik paravanı altında ayrımcılık) daha yoğun biçimde Herşey Aynı Yerde Aynı Anda – HAYAA (Everything Everywhere All At Once) filmi ile yaşadık. Akademinin kurumsal geleneği ve fırsat eşitliği ilkesi öylesinde yerle bir edildi ki, en iyi yardımcı oyunculuk kategorisinde her aday filmden bir isim yerine akıl dışı bir tutumla HAYAA ikişer oyuncu ile temsil edildi. Sonunda en iyi film, yönetmen, oyuncu, yardımcı oyuncu başta olmak üzere bütün ana dallarda ödüllere layık görüldü.
