Muhalif. Özel/ Emel Seçen
Bir büyüğüm demişti ki, insan ne zaman doğdu ise o güne yakın, dünyadan göç eder.
Kim, derki dün gece doğum gününü kutlayıp, bugün cenazen uğurlansın.
Yani doğduğun gün vefat et.
İRFAN ATASOY
Yılların sinema yapımcısı, senaristi, yönetmeni, oyuncusu.
Bunları ben demiyorum, Levent Caminde, al bayrağımıza sarılı kendisine yoldaşlık eden Murat Komutan ile.
Yani biri sanatçı biri asker.
Saflar tutulmuş, imam bu mübarek günde Türkiye Cumhuriyetini kuran Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK ve silah arkadaşlarını da rahmetle anıyoruz, diyor. Bugünlerde ne de güzel geliyor..
Devam ediyor, İrfan Bey Türk Sinemasına doksan film kazandırdı ve güzide bir insandı.
Yeşilçam Sokağının emektarları yaptığı iyilikleri, mütevazı hoş sohbet halini anlatıyor.
1969 yılına kadar giderken, kafama ve sırtıma o demir aksamlı TEV çelengi düşüyor. Herkes koşuyor. Kimin bağışı diye bakıyorum, rüzgârı bile bertaraf etti.
EMEK FILM
ÖZEN FİLM T.A.S
SEMIHA YANKI
FATMA GiRiK uğurlamasından herkes burada, yani nispeten. Gelemeyen çelenk göndermiş ama en vefalı Yeşilçam Cafe’nin bize göre figüran yani esas emekçileri. Kimi kanser hastası, kimi bastonu ile duruyor, üstelik Anadolu Yakasından gelmiş.
Yani yine en vefalı onlar!
Uğurluyoruz güzel insanı.
CHP İstanbul İl Başkanı, Beşiktaş Belediyesi, Milletvekili Seyit Torun çelenkleri.
Beyoğlu Belediye Başkanlığı, Hülya Koçyigit, Engin Çağlar ama içlerinde en büyüğü naaşın tam karşısında o kadar güzel tasarlanmış ki, Sevgili Türker İnanoğlu'nun.
Kızı zorluklarla ayakta duruyor. İlkokuldan beri arkadaşları koluna girmiş, elini tutuyor.
Yeşilçam yapraklarını döküyor.
Uğurlar olsun, İrfan Atasoy...
