Biricik, Ahmet Mümtaz Taylan’ın ’Empati’ programına konuk oldu. Biricik, ”Annemle arkadaş gibiyiz. Annemle babam ben çok küçükken ayrıldı, annem çalışmak zorunda kaldı. Ben annemden çok küçük yaşta ayrıldım, anneannem ve dedemle büyüdüm. Annem Antalya’da çalışırken, ben anneannem, dedem ve dayımla çok sevgiyle büyüdüm... Sevgi duvarlarım sağlam. İnsanın 4 -7 yaş arasındaki anne baba hikayesi, sıkıntılı olabiliyor” diye konuştu.
Biricik şu ifadeleri kullandı:
”Ben babamla tanışmıyorum... Şimdi öyle değil, şimdi herkesi anlamaya çalışıyorum. Hayat ona da bir şey getirmiştir, öylesini tercih etmiştir, başka bir yola girmek zorunda kalmıştır. Bunların hepsiyle kabullenip yola devam ediyorsun. Ben olsam ben de yardım istemeyebilirdim.
Benim abim öyle bir şey yaptı... Bir tanem, ben o zaman okuyordum, abim liseyi bitirdi ve ’ben çalışmaya başlayayım’ dedi... Çünkü ’Burcu’nun okuması lazım’, o zaman annem, abim ve ben... O esnada okul dışında da çalışıyordum, kafede çalışıyordum, ajansa girdim ajansta çalışmaya başladım, garsonluğum var, kuaförde çalışmışlığım var, palyaçoluk yapmışlığım var, üniversitede... İnsanların sünnetlerinde, kınalarında, düğünlerinde küçük çocukları oynatırdım. Enteresan zamanlarım oldu, güzel bir yerden bakıyorum, bunlar güzel tecrübeler. Abim şimdi Danimarka’da, abim çalıştı üniversiteye ben gittim, Kıbrıs’ta çalışıyordu, orada sevdiklerinden yardım isteyip benim burslarımı bağladı, ben İzmir’de okudum, abim çalıştı, şimdi Danimarka’da yaşıyor; 2 tane çocuğu var, orada evlendi, keyfi yerinde çok şükür. Aramızda 2 yaş fark var. Bizde de anne-baba boşandı, velayet anne de kaldı... Sevgi her şeyin kurtarıcısı, yürekten saf sevgiye inanıyorum, sevgi, güven hissi varsa, şartlar ne olursa olsun önemli değil...”
