İleri teknolojide ‘’Parfümleri test etmek, kanser teşhisi, patlayıcıların yerini bulmak gibi konularda koklama makineleri yapma konusunda umutlar var olsa da yapay burunlar hala problemlidir. İnsan burnunun kompleks doğasının ve en ufak kokuları ayırt edebilme özelliğinin taklit edilebilmesi şu an için çok zor görünmektedir.
İnsana özgü sanılanın, bizi özel kılınanın günümüz teknoloji ile robotlara bile his yüklemeleri yapılan yeni dünya düzeninde kokunun insana özgü kalma ihtimalini umut verici buluyorum."
Her şeyin bir kokusu vardır. Zamana ve mekâna sinenler ise tek başına kendi kokusu gibi algılansa da iz bırakan şey o yerde olanın, o yere gidenlerin ortak kokusu haline gelir ve zihinde o mekânın kokusu gibi kalır ve hiç silinmez. Kokuyu hatırlamak orada olmanın başka haline dönüşür.
Kitapların sayfalarında mekândan mekâna gezerken okuduğun her kelime hayal dünyanda bir kokuya dönüşür, ‘’güneşin batışı’’ der kelime gözünde canlandırdığın an bir koku belirir, uzun yıllar açılmamış bir odaya girmişsindir sayfaların satır aralarında, kim bilir çimlerin üzerindesindir o anda ama zihnin o kapının ardındaki o kokuda.
Yakın zamanda kokular üzerine çalışan uzmanlığı koku olan biri ile tanıştım Ayasofya’yı koklattı bana, Ayasofya’yı koklamamış olsam gerçek hayatta sanki anlatmaya çalışırdım gibi bir his uyandı zihnimin ardında, bir koku daha verdi o sırada bu olsa olsa Marilyn Monroe dur dedim ‘’evet ‘’o dedi. İlginç değil mi fotoğraflarda gördüğün, film sahnelerinden bildiğin zaman, mekân, dönem olarak çok uzağında olduğunun kokusunun notalarını tahmin edilmiş olman büyüleyici değil mi? Bu zamanda!
Koku bir vaat gibi de geliyor bilinmez bir yerde çiçekleri var mesela hiç koklanmamış olan için bir yolculuk hikâyesine dönüşüyor bir anda …
Mekân tasarlarken hangi renkleri sevdiğini sorarak başlarım o ilk ip ucu ana, ara renklerden gelmez hiçbir zaman genelde bir benzetmesi vardır sarı, sarı renk değildir hiçbir zaman gün ışığının renginden gün batımına uzun bir aralıktır aranan bulunmaya çalışılan. Her aranan renk aralığı bir yerden taşınır o kokuyu bilmesen bulamazsın, arkasına kokusunu anlatan bir betimleme gelir o renk bir kokuya dönüşür aynı zamanda.
Ben arkamda duran sarıyı Ayasofya’nın içinde mozaiklerden aldım.
Yaşamınıza o sevdiğiniz kokuyu alabilir ve kendi kokunuzu yayabilirsiniz.
Tam bu satırları yazarken çekildi bu fotoğraf. Kokusu nasıl sizce?
Kokulu bir aşk şiiri ile ufak bir veda.
BİR SEVDA ŞİİRİ
Sen eski bir sevda şiirisin.
Bir koku var sende,
Sıcak yaz akşamlarına mahsus.
Ellerinde mi,
Saçlarında mı,
Gözlerinde mi,
Bilmem
Bir koku var sende,
Sıcak yaz akşamlarına mahsus.
Muzaffer Tayip Uslu
Kasım ayından Aralık ayına geçerken yılın sonuna geldik renklerden de kırmızı belirdi bile.
Kırmızı; Enerjidir, arzudur, tutkudur, yeni başlangıçlarda kesilen kurdelenin rengi…
Hangisine ihtiyacınız var?
Sevgiler
(1)(1)(1).jpg)
Yorum Yazın