Van Büyükşehir Belediye Başkanlığına seçilen Abdullah Zeydan'ın mennu haklarının iadesi kararı iptal edilerek başkanlığı düşürüldü.
Sandıkta seçilen Van Büyükşehir Belediye Başkanı Abdullah Zeydan’ın memnun hakkı Adalet Bakanlığı’nın mesai bitimine beş dakika kala yaptığı itirazla geri alındı.
Yani Zeydan’ın seçme seçilme yasağı varmış. Bu yasak kaldırılarak hakları iade edilmiş. Bu koşullarıyla Zeydan, adaylık başvurusu yapmış. YSK onaylamış. Zeydan seçime girmiş, kazanmış… Adalet Bakanlığı’nın mesai bitimine beş dakika kala yaptığı itirazla hakları geri alınmış… Meğerse Zeydan aday olamıyormuş.
Böylece mazbata, %55 oy alan Abdullah Zeydan’ın yerine %27 oy alan ikinci sıradaki AKP’li Abdulahat Arvas’a verildi.
Muhtemelen Arvas, önünde %55 oy alan biri olmasına rağmen, %27 oyla Belediye başkanlığı koltuğuna oturmasına sevinmiştir. Bir ev, bir araba, bir televizyon, bir telefon veya herhangi bir şeyi yarı fiyatına almak gibi bir şey.
Tabii burada satıcının rızası yok. Ben olsam reddederdim.
Ama çalınmış sorularla üniversiteye giren öğrencilerin, üniversitenin tüm bileşenlerince istenmemesine rağmen makamına oturan rektörlerin, sıfır oyla belediyeyi yöneten başkanların (kayyım) olduğu bir ülkede; birincinin oyunun yarısıyla koltuğa niye oturulmasın.
Benim takıldığım husus, başka. Başta İstanbul’da Murat Kurum, Ankara’da Turgut Altınok olmak üzere, Türkiye’nin dört bir yanında diğer “ikinci” olan adayların mağduriyeti.
Altınok Ankara’da Mansur Yavaş’ın aldığı oyun yarısıyla ikinci olmuştu. Van’daki “ikinci” başkan oluyor da Ankara’daki “ikinci” niye olmasın?
Hatta Murat Kurum, daha az farkla ikinci oldu. İkinciyken birinci olmak onun daha çok hakkı. Hem yaptığı gaflarla, düşük performansıyla Kurum, malvarlığı tartışmalarıyla Altınok çok yıprandı.
Mağduriyetleri çok. Bence, ikinciyken birinci olmayı Abdulahat Arvas’tan daha çok hak ediyorlar.
***
“Taşımalı seçmen” tartışmalarına neden olan uygulamaları anladığımı söyleyemem. Halbuki doğal akışı içinde seçim yapılır. Birileri birinci olur…Sonra “Sayılmaz… sayılmaz!” deyip, mazbata ikinciye verilebilirdi.
***
İkincilerin kazanmasına yönelik birtakım önerilerim var.
Mesela, “ikinci adaylar belediye başkanlığına seçilir.” gibi genel bir uygulama yürürlüğe konulabilir. Böylece adaylar, bu gerçeği bilip ona göre çalışırlar.
“Beni ‘ikinci’seçerseniz, şehrin ulaşım sorununu çözeceğim…” gibi vaatlerde bulunabilirler.
Bu seçimde, bütün birincilerin yerine ikinciler kazanıyor olsaydı, AKP’li belediyelerin sayısı 24’ten 47’ye çıkardı. Buna; Ankara, İstanbul, İzmir… dahil. Sandıktan birinci çıkan bazı AKP’li adayların üzeri çizilmiş olurdu ama daha çok ikinciye sahip olduğu için AKP yine ve yeni bir seçim zaferi daha kazanırdı.
81 ilin geri kalanında da CHP 10, YRP 6, MHP 3, DEM 4, İYİP 1 belediye başkanlığıyla yetinirdi.
***
Birincilerin üzerini çizmek yerine birincileri 0.5 katsayıyla çarpmak, yani birincinin her iki oyunu tek saymak gibi bir çözüme de gidilebilir.
Nasıl olacağını bilmem ama olabileceğini bilirim. Önümde TUİK örneği var. Buyurun yeni bir haber: Yıllık enflasyon TÜİK'e göre yüzde 68,50, ENAG'a göre yüzde 124,63 oldu
Madem TUİK’in enflasyonu ENAG’ın yarısı kadar olabiliyor ve TUİK’in bu oranı başta asgari ücret, emekli maaşı, memur maşı olmak üzere her hesaplamada belirleyici olabiliyor… Aynı şekilde birincilerin sandıktaki her oyu yarım oy sayılabilir.
Bu durumda da ilk önerime benzer bir tabloyu ortaya çıkar. AKP 46, CHP 12, MHP 9, DEM 8, YRP 4, İYİP 2 belediye kazanır.
Her iki önerimde de parti ismi belirtilmediği için koşullar herkes için geçerlidir. Adildir yani. Kim daha çok “ikinci” olursa, daha çok belediyeyi o kazanır.
Ama bir önerim daha var.
Birinci çıkan AKP’li aday ise mazbatası verilsin. Değilse, birinci iptal edilsin ikinciye verilsin. Bu çözüm tabloyu hepten değiştirir.
Size “olmaz” gibi gelebilir. Ama Van’daki uygulama tam olarak budur. Birinci AKP adayı olsaydı, muhtemelen mazbata verilirdi. Abdullah Zeydan birinci çıktığı için adaylığı geçersiz sayıldı ve mazbata ikinciye verildi.
Bu uygulamayla toplam 81 il; AKP 70, MHP 5, CHP 2, DEM 1, İYİP 1, Huda Par 1, bağımsız 1 şeklinde dağılır.
***
Önerilerim size ütopik gelebilir. Nasıl olacak? diye bana sormayın. Ben de bilmiyorum.
Ama “Hiçbir şey olmamışsa bile kesinlikle bir şey olmuştur.” tespiti de bana ütopik gelmişti. “Aynı zarfın içindeki dört pusuladan üçü doğru ama biri hileli.” diye 2019 İstanbul seçimlerinin iptali de ütopikti. Mühürsüz oyların geçerli sayılması da ütopik. Van’da adaylık için yapılan başvuruların YSK tarafından onaylanıp, mesai saatinin bitimine 5 dakika kala reddedilmesi de ütopik.
Ama hepsi oldu.
Benim önerilerimin ne günahı var.
Not: Yazıyı henüz tamamlamıştım ki, YSK’nın itirazı kabul ettiği, mazbatanın Zeydan’a verileceği haberi geldi. Meğerse Zeydan aday olabiliyormuş.
Yazdıklarım Van özelinde geçerliliğini yitirmiş olsa dahi mağduriyeti süren tüm “ikincilerin” sesi olarak geçerliliği korumaktadır.
Yorum Yazın