Tarihler 22 Ocak 2020’yi gösterdiğinde Türkiye gayri resmi olarak ilk korona vakasıyla karşılaşmıştı. Resmi olarak ise bir Türk vatandaşının covid testi pozitif çıkınca 11 Mart 2020’de Sağlık bakanı Fahrettin KOCA ilk korona vakasını duyurmuş böylelikle yaklaşık iki yıl boyunca ülke olarak pandemi sürecine girmiştik. Tam ve kısmi kapanma, evden çalışma ve sosyal mesafe derken, insanların birçoğu dijital dünyanın içinde buldu kendini.
O günleri şöyle bir hatırladığımız da alışveriş sonrası dezenfekte yöntemlerini konuşuyor. Marketten aldığımız ürünleri açık havada beklettikten sonra anca kullanabiliyorduk. Salgın; hayat akışımızı, iş yapış şekillerimizi ve sosyal ilişkilerimizi tümüyle değiştirdi. Pandemi daha çok insanların dijital dünyaya geçmesinde bir katalizör etkisi oluşturdu. İnsanlar, elindeki bilgisayar, tablet ve telefon sayesinde birçok işini kolaylıkla çözebildiği için teknolojiyi benimsedi. Markete gitmeden alışveriş yapabildiği, Şubeye gitmeden bankacılık işlemlerini halledebildiği ve okula gitmeden eğitim alabildiği bir konfor silsilesinin cazibesi, teknolojiye olan bağımlılığımızı artırdığı gibi konvansiyonel medyanın (klasik tv, dergi ve basılı yayıncılık) sonunu da hızlandırdı. Gazetecilikte; daktilodan dijitale doğru giden yolculuğun son kulvarına girildi.
Öyle ki uzun yıllar sonra basılı gazetelerin ve dergilerin mezata düşeceğini öngörmek gayet mümkün. Yahu ilk uyandığınızda neyi kontrol ediyorsunuz? Ben şahsen alarmla uyanan birisi olarak akıllı telefonumun alarmını susturuyor ve bildirimleri kontrol ediyorum. Birçoğumuz öyle değil mi? En son ne zaman basılı bir gazete aldınız? Veya hangi gazetenin başlığı sizin gazeteyi satın almanıza neden olacak bir merak uyandırdı? Ayrıca basılı gazeteler ne kadar güncel? Gündemin sürekli değiştiği bir çağda, online medya her zaman basılı medyadan öndedir. Online medya içinde de haberi en hızlı duyuran rakiplerini geride bırakıyor.
Dijital gazeteciliğin avantajları neler?
- Zaman ve parasal anlamda basılı gazetelere nazaran ekonomik olması
- Daha fazla, en yeni ve son dakika haberlerine 7/24 ulaşabilmeyi sağlaması
- Basılı gazetelerde ki gibi sayfa kısıtlamasının olmaması
- CTR (Tıklanma oranı) ile haber değerinin ölçülebilir ve değerlendirilebilir olması
- Sosyal medya ile entegre olması ve kolay erişime sahip olması
- Haberin; video, ses, animasyon, grafik ve görsellerle zenginleştirilebilmesi
- Haberin yayınlandıktan sonra kolaylıkla düzeltilebilir veya silinebilir olması
- Okuyucularla etkileşime girilmesi ve yorumlarla feedback (Geri besleme) imkânının sunulması
- Uluslararası haber ajanslarını, oturma odanızın kanepesinde uzanarak takip edebilme fırsatı
- Arşiv ve geniş içerik sağlanırken kâğıt harcanmadığı gibi doğanın korunması
İnsanlar, zamanını doğru yönetmek istiyor. Günümüzde insanlar o kadar çok gereksiz veri, bilgi ve habere maruz kalıyor ki, nihayetinde zamanı iyi yönetmek isteyen insanlar için kişiselleştirilmiş bir habercilik sistemi pek uzak görünmüyor. Şu an için algoritmalarla, ilgi duyulan konulara ait haberler karşımıza çıkartılsa bile insanların kendi ilgi alanlarını seçmesi daha özgürce olacaktır. Yoksa Esenyurt ilçesinde yaşanan bir cinayetin haberine maruz kalmak veya yurdumun güzide bir köşesinde yaşanan vandallığa ait görüntüleri izlemek zorunda değiliz. Belki de ben sadece mesleğimle ilgili haberleri okumak veya sevdiğim bir spor dalında yaşanan gelişmeleri an be an takip etmek istiyorum. Haber aramak zorunda kalmayarak; bana özel haberlerin istediğim zaman diliminde, önem derecesine göre, sıralı vaziyette ve kısa özet halinde gelmesini istiyorum.
İşte dijital gazeteciliğin geleceğinde kişiye özel, çok yönlü haber içeriklerinin hazırlanarak abonelerine ücret karşılığında sunulacağı günlere doğru ilerliyoruz. Burada ki en büyük handikap parası olan seçkin bir zümrenin istediği habere ulaşabildiği ancak geri kalan toplumun eşit bir şekilde doğru bilgilendirilmediği bir habercilik, bu habercilik anlayışı demokrasi ve adaletle ne kadar örtüşebilir? Bu sorunun cevabını herhalde usta gazetecilerimiz verecektir…
Yorum Yazın