Kapılar arası yolculuk seyahat ganimetleri

Kapı denince arkasındaki yaşantı akla geliyor.

Ve bir kapı varsa her zaman bir giriş – gidiş yolu vardır.

Bir çölde olsanız bile sembolik bir kapı yerleştirin, o boşluğun içinde bile kapıdan geçmek isteyecek olabilirsiniz.

O kapıların içinden geçerken yaşadığımız deneyime ben yolculuk diyorum. Her gün bir kapıdan girdiğimiz kesin bilgi, her gün kendi yaşam alanınızda bile bir yolculuğa çıkıyorsunuz bu durumda her gün seyahate çıkıyor ve ganimet toplarken buluyorsunuz kendinizi.

Fiziksel olarak başlığım kapı gibi görünse de bir gün, bir an içinde yaşadığım anların önünden geçtiğim kapılardan ve merakımdan bahsetmeye gayret edeceğim. Neden mi ? Seyahat etmeyi kim sevmez ki !

Bilmediğiniz bir yere giderken bile bildiği bir duyguyu çantasında taşıyor insan; merak, heyecan, o anda olmanın verdiği haz, geriye bakmadan ve önünde ne ile karşılaşacağını bilmeme hali, kendine yaptığın unutulmaz sürpriz. Benim için yola çıkmanın valizi böyle hazırlanıyor her seferinde. Eğer başka ülkelere gidiş yolu ise bu gittiğim ülkenin dilinde en azından bir ‘’merhaba’’ sözcüğünün anlamını öğreniyorum bana göre selam vererek başlayan her yolculuk sizi karşılaşacağınız her ne olursa olsun selamlıyor ve yolculuk hikayesi denilen o yerin alt satıları doluyor kendinden.

Benim cebimde not defterim kalemim, bir de çoğu yol tutkunu için aynı olan eskisen fotoğraf makinem şimdi de cep telefonumda olan kameram ile ölümsüzleşen fotoğraflar, fotoğraf demişken arka fonda belirgin ya da belirsiz şehrin insanları hiç haberleri olmadan tanıştığımız insanlar onlar evime misafir getirdiğim, kim bilir kimlerin fotoğraf karelerine girdiğim düşüncesi bile seyahat ganimeti.

Geçtiğiniz ya da yaşadığınız şehrin kapılarından neler topluyorsunuz ve her gün bir kapıdan girdiğiniz evinizin hangi köşesinde ganimetleriniz.

Ben cam küre toplayıcısı, gezgin. Şehrin o minyatür hallerinin cam kürelere sığmasına her zaman hayran olan, şehrin mevsimi hep yaz hep kış olsa da üzerine kar taneli yağan, cam kürelerin hayranı. Şehirden çıkarken valizime sığan, konu gördüklerini anlatmaya geldiğinde elime aldığım beni o şehrin sokaklarına götüren ve her zaman hikâyemi tamamlayan.

Seyahat Ganimetlerim  bir şehir,sembol, bazen ilk gördüğüm şehrin surları,kapıları…

Eylül ayı yılın son çeyreği, beraberinde yeni bir yıla da hazırlıyor insanı sessizce. Bende de geçtiğim ve geçmeye niyet ettiğim kapıları aralıyor zihnim, ayrıca dost muhabbetinde de ‘’umarım açılır o kapılar sessizce’’  diyen niyetle.

***

‘’Şehir kapısı, bir yerleşim biriminde kale veya surun bir parçası olacak şekilde giriş çıkışın yapıldığı ve aynı zamanda savunmayı da güçlendiren tahkimat türüdür.’’

Bu hafta duygularımla bir giriş yapmak istedim haftaya yaşadığımız Coğrafyanın surlarına, kapılarına, tokmaklarına, ustalarına, hikâyelerine değinmeye niyetliyim.

Ve bir film önerim var .

KAPI; Midyatlı Süryani bir ailenin dramını konu ediyor. Ahşap ustası olan Yakup ile eşi Şemsa, yıllar önce Mardin’den Berlin’e göç eder. Üç çocukları ve torunları ile birlikte Berlin’de yaşayan Süryani aile, burada düzenlerini kurup mutlu bir yaşam sürer. Ancak bir gün Mardin’den gelen beklenmedik haber ailenin hayatını değiştirir. 

Başrolde Kadir İnanır, Vahide Perçin, Timur Acar, Erdal Beşikçioğlu

Sevgiler