Metaverse başlamadı mı sanıyorsunuz?

Bütün şehri örten karların güneşin sıcaklığına teslim olarak yavaş yavaş erimeye yüz tuttuğu bir Pazar günüydü.

Ben mahalle arasındaki ara sokaklarda ağır ağır ilerlemekteyken, karların hala erimediği üstelik de hiç ayak basılmamış bir köşe buldum. Orta boylu bir çam ağacının dallarından dökülen karlar, hemen altındaki bodur çalıların üstüne ipek bir örtü gibi serilmişti. Ben sadece bir kar fotoğrafı çekip İnstagram’a yüklemek istedim, herşey böyle başladı.

Kamerayı açmamla birden telefon kapandı. Şarjı da tam doluydu oysa. Ne yaptıysam asla açılmadı. Ekranı simsiyah oldu, hiç bir yaşam belirtisi vermedi. Bir dakika önce aynı anda 5 şeyi birden yapan teknoloji harikama bir anda inme indi resmen.

Telefon açılmadığı için Navigasyonla gideceğim yere gidemedim. Gidemediğim gibi, buluşacağım arkadaşımı arayıp haber de veremedim. Telefonu da ezberimde yoktu ki. Beni beklemekten ağaç olmuş. İşim bitince eşim ve oğlumu alışveriş merkezi çıkışından alacaktım ama dumanla haberleşmeyi çözemediğimden, onlara da ulaşamadım.

Eve geçip tablete instagram yükleyip oradan mesaj atmak istedim, ama instagram güvenlik için telefonuma o sırada bir kod gönderdi ve telefonum açılmadığı için o kodu da giremedim. Sonra eşime durumu anlatan kısa bir eposta yazdım, ama kendisi mesai dışında asla postalarını kontrol etmezdi. Komşunun kapısını çalıp onun telefonuyla eşime ulaştım.

İşte böyle böyle giderek büyüyen bir kaosum oldu. Tablette bu gibi sorunları yaşayanların bulduğu çözümlerle ilgili 6 farklı video izledim, hiçbiri sorunumu çözemedi. Tabletim artık güncelleme almadığı için, ve mevcut sürümünü de kullandığım uygulamalar kabul etmediği için o akşamki online eğitimimi ve Zoom toplantımı kaçırdım.

Sadece bu kadar değil tabi. Online olarak gelir elde ettiğim sistemler telefonumun aniden paralize olmasıyla zorunlu olarak devre dışı kaldı. Sistemde tüm şifrelerim oturum hesabımın içinde güvenlikli olarak saklandığı için banka hesabıma ulaşım yapamadım. Bırakın banka hesabını, günlük burç yorumuma bile ulaşmak mümkün olmadı.

Gece yarısı kar yağışının 4 katına çıkmasıyla teknik servise ulaşamadığım her gün, ve teknik servisin beni beklettiği her saniye bu kuyuda tepinip duracağım gibi görünüyor. Telefon gidince, resmen hayata bağlandığım ana şalterim kapanmış gibi oldu. Hayır eskiden bu sistem yoktu biliyorum ama bizler hangi ara dijital hayatı gerçek yaşamımıza bu kadar entegre etmiştik ki?

Metaverse için “çılgınlık” derken, zaten yaşadığımız dünyanın da metaverse ekseninden çok da uzak olmadığının hiç farkında değilmişiz.

İlk kez yarın nasıl bir gün olacak çok merak ediyorum. Tüm günüm telefonsuz geçecek. Her sabah 1 buçuk yaşındaki oğlumla eğlenceli bir rutinimiz var. Kahvaltımızı hazırlarken pişirdiğimiz şeyi bir yemek programı tadında 15 er saniyelik videolarla çekip, sadece ailemizin gördüğü oğluma ait kapalı bir hesaptan paylaşıyoruz. Böylece o gün neler yaptık, en yakınlarımızla paylaşmış oluyoruz hem de en kolay yoldan bebeğimin büyümesini arşivlemiş oluyorum. Yarın kahvaltı videolarımız olmadan gün başlayacak.

Dinlediğim podcastler, hikayelerden paylaştığım kareler, WhatsApp gruplarımda dönen sohbetler, gündemdeki son dakika gelişmeleri, kripto borsasının hareketleri, hazırladığım koleksiyonlar, online market alışverişleri, twitter’da trendtopic olan konu başlıkları, online eğitim videoları, DM kutumdaki eğlenceli mesajlar, aileyle uzun uzadıya görüntülü konuşmalar da şehir kar esaretinden kurtulana kadar hayatımda olmayacak gibi görünüyor.

Oysa ben sadece bir fotoğraf çekip İnstagram’a yüklemek istemiştim...