Sevgili Okurlarım
Geçenlerde bir aile yemeğinde 13 yaşındaki torunum ile Samanyolu Galaksisini konuşuyorduk. Galakside kaç yıldız,gezegen var ? Acaba kaç güneş sistemi var gibi konuşurken annesi konuşmaya girince döndü ve:
Anne Baba şimdi Nino ile konuşuyoruz çünkü onun bilgisi benden fazla ama sizin bilgileriniz bana yetersiz gibi geliyor demez mi?
O anda ona dedim ki : Bak kızım senin yaşındaki çocuklar anne babalarını beğenmezler,ama yıllar geçtikçe ne kadar yanıldıklarını öğrenirler.
Sana önemli bir Fransız aktörü olan Jean Gabin ( Jan Gaben okunur) in yayınladığı müzikli bir şiirden bahsedeceğim.
Şiirin adı yazımın başlığı gibi. Tabii ki şiir fransızca.
Jean diyor ki
Yirmi yaşına geldiğim zaman kendi kendime dedim ki
Şimdi biliyorum Aşkı, Arkadaşlığı, Sporu, Okuldaki bilgilerimi, çiçekleri, biliyorum
Otuzumda ise dedim ki
Şimdi biliyorum Aşkları, Arkadaşlıkları,Dostlukları,Parayı,herşeyi biliyorum.
Kırklarımda dedim ki artık biliyordum
İş dünyasını, ailemin ,çocuklarımın büyümesini,dostlukları ve ihanetleri,artık herşeyi biliyordum.
Altmışlarımda ise artık biliyordum
Ailemin büyümesini,işlerimdeki iniş ve çıkışları, dostluklardaki iyilikleri ve dışlanmışlıkları artık herşeyi biliyordum.
Yetmişlerimin sonlarına geldiğim bugünlerde geriye baktığımda neler neler öğrenmişim ,neleri ıskalamışım, bakıyorum ki hala kitaplığımda okunmayı bekleyen otuz kitabımın varlığını gördüğümde diyorum ki artık Şimdi Biliyorum.
Biliyorum ki ne kadar öğrensem dahi yine de yeterince bilmiyorum.
Torunuma diyorum ki sakın kendini çok bilmiş zannetme.
Şimdi Bilmediğimi Biliyorum.
Sevgili Okurlarım
İşte kısacık hayatımız öyle bir şey. Öğrendikçe ne kadar az bildiğimizi öğreniyoruz.
Bu yüzden mütevazi olunuz ve etrafınıza büyüklük taslamayınız.
Her zaman her konuda bizlerden daha iyi bilenler olacaktır.
Bir önerim daha var. Bildiklerinizi gelecek nesillere öğretin ki onlar sizin bilginizden dolayı hayata bir basamak önde başlasınlar.
Saygı ve Sevgilerimle
.png)
Sevgili NİNO: İçi ders dolu bu yazıyı bizimle paylaştığın için sana sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
Sevgili Nino , Yazılarını ilgiyle okuyor ve çok sevdiklerimle paylaşıyorum. Yine can noktalardan birine değindin.. Çok teşekkürler.❤️
Yaşlılık dağa tırmanan insana benzer Tırmandıkça nefesin kesilir yorulursun ama görüş zavşyen ( yani olgunluğun zenginleşir) Artar . İşte buraya Socrat’ın meşhur sözü akla geliyor Je sais que je ne sais risen. Bilginin sonu yoktur işte Nino kardeşim olgunluğunun Bir kez daha ispatladın . Boşuna saçlarını ağrıtmadın ( Sabır , tevazu, ve af etmek ) üç büyük meziyet yaşla gelir Sevgilerimle Roger
Bir bilenden öğreniyoruz ki hiçbir zaman. öğrenmenin sonu yoktur Çok doğru ?
Nino Abim çok güzel