Erdoğan, iktidarının ilk dönemlerinin başında iki önemli argümanı dile getiriyordu: 1)“Yanlış kurgulanmış olan sistemi değiştirmeye geliyoruz.” 2) “Kemalist rejimin tahkim ettiği bu sistemin omurgasını meydana getiren kurumlar karşısında diklenmeyeceğiz ama dik duracağız. Onların yol ve yöntemlerine itibar etmeyeceğiz”, diyordu.
"Parlak sözler her daim güzeldir ama bunlar asla yakıcı gerçeklerin yerini tutamazlar"
İlk etapta kulağa hoş gelen bu önermelerin gereğinin yapılıp yapılmadığına bakmak, bir bakıma 21 yıllık AKP iktidarının seyrettiği rotayı ve icraatlarını da belirlemek anlamına gelir. Çünkü parlak sözler her daim güzeldir ama bunlar asla yakıcı gerçeklerin yerini tutamazlar. O halde sözlerden yola çıkarak tahlil yapmak yerine yaptıklarına bakıp sözlerine ne kadar sadık kaldıklarını görmek daha doğru olur. Boşuna “Ayinesi iştir kişinin, lafa bakılmaz” denmemiştir.
Siyaset söz söyleme sanatıdır, sözün nasıl söyleneceğini, neyin söylenip neyin söylenmeyeceğini belirleyen ise ideolojidir. Tutarlılığı ölçen de iktidarın söylediklerine uygun davranıp davranmadığı, bunları ne kadar hayata geçirip geçirmediği ile ilgilidir. Aksi takdirde siyaset basit bir halka ilişkiler faaliyetine döner ki bu da siyasete yapılacak en büyük haksızlık olur. Şimdi bu belirlemelerin ışığında AKP hükümetlerinin siyasete ve dolayısıyla halka ne yapıp yapmadığına bakabiliriz. Ancak bugünkü AKP’yi ve onun iktidarını doğru anlamak için çıkış kaynaklarını ve gelişme sürecini iyi analiz etme zarureti vardır.
