Birgün'den Mustafa M. Bildircin'in haberine göre, Türkiye’nin koronavirüs ile mücadele sürecinde aldığı hemen her kararla eleştirilen Diyanet İşleri Başkanlığı, dijital arşivinin bir bölümünü erişime açtı. Yıllık maliyeti 5 milyon TL olan yayınların neredeyse tamamında bilimsellikten uzak skandal ifadelerin yer aldığı ortaya çıktı.
Kurumun, ‘Kadın ve Aile’ kitaplığında yer alan, ‘Aile Hayatımız’ isimli kitapta, evlenme niyetinde olan kişilerin birbirlerinin mahrem yerlerine bakabileceği tavsiye edildi. ‘Mahremiyet Bilinci’ isimli kitapta ise sosyal medyanın yoğun kullanımının, ‘teşhir etme isteği’ oluşturduğu iddia edildi.
Diyanet İşleri Başkanlığı’na bağlı kitapçılarda satışına devam edilen, 2015 basımlı ‘Aile Hayatı’ isimli kitapta, evlilik niyeti taşımayan çiftlerin birbirlerinin mahrem yerlerine bakmalarının haram olduğu ifade edildi. Evlilik niyeti taşıyan çiftlerin de ‘belli sınırlamalarla mahrem yerlere bakabileceği’ aktarıldı. Kitapta, evlilik maksadı olmayanların, ‘haddi aşmaması’ gerektiğini belirtilerek şunlar kaydedildi:
“Taraflar birbirlerinin fizikleri hakkında fikir verecek yerlere bakabilirler. Evliliğin asıl maksadı cinsellik olmadığına göre, görme konusunda haddi aşmak da doğru değildir. Bu iş, yakınlarında üçüncü kişilerin bulunduğu ortamlarda yapılmalıdır.”
TEŞHİR ETME İSTEĞİ
Diyanet, ‘Sorularla Mahremiyet Bilinci’ isimli kitabında ise sosyal medyanın yoğun kullanımının insanlarda, ‘teşhir etme isteği’ oluşturduğunu savundu. Kitapta, sosyal medyayı yoğun kullanan insanların mahremiyet duygusunun baskıladığı öne sürülerek “Hangi paylaşımlar mahremiyet ihlali olarak değerlendirilir?” sorusuna şu yanıt verildi:
“Ailesinin, eşinin, çocuklarının fotoğraflarını paylaşması insanın kendi özel hayatını ifşa ve mahremiyetini ihlal etmesi anlamına gelir. Bu paylaşımı yapmayanlar ise ‘Bu kadın/adam hiç kocasının/karısının fotoğrafını paylaşmıyor, acaba boşandı mı, acaba arası mı bozuk, acaba ayrı mı yaşıyor ya da çocukları var mı, niye hiç çocukların fotoğrafı yok?’ benzeri sorulara muhatap olmaktadırlar. Bu durum o kişinin mahremiyetinin üçüncü şahıslar tarafından ihlal edilmesidir.”
