İstanbul’da, çağrılmadığım zaman dışarıya adım atasım gelmiyor! Ne bahtsızım ki hemen her gün çağrılıyorum ve sokağa adım attığım andan itibaren İstanbul’un keşmekeşiyle güreşmeye başlıyorum! Yağlı değil, karbondioksitli güreş bu… Küfürlü, hakaretli güreş bu!... Saygısız; adeta karşısındaki herkese düşman muamelesi edilen bir güreş bu! İki taraftan biri kazanmıyor üstelik.. Her seferinde kazanan hödüklük oluyor!
Karşıdan karşıya boş bir yolda geçmeye çalışıyorum. Bir araba son sürat fırlıyor. Kendimi bir anda kaldırıma attığımda süratli şoför başlıyor cilaya: “Sağına-soluna baksana öküz herif!..”.. Aldırmıyorum tabii.. Öküz sıfatını üzerime alınacak kadar düşmedim çünkü henüz.. Bu aldırmayışım şoför hanımı (evet, hem de hanımdı ne yazık ki!) daha da çıldırtıyor ve bu kez başka türlü bir hakaret başlıyor, “Kibirli… Monşer kılıklı herif!..”!
Birkaç yüz metre sonra, aynı istikamette yürüdüğüm yolda bana hakaretler yağdıran şoförün kullandığı arabayı trafiğe takılmış görüyorum! Adabın ve hayatın bu şehirdeki özeti gibi bir hadisedir bu yaşadığım…
Gene başka bir gün yol vereyim istiyorum dar bir kaldırımda… Her gelen geçiyor… Teşekkür hak getire! Bana yol veren mi?! O da hak getire… Kibarlığımı bozuk on dakika sonra tekrar yürümek için hareketlenmesem bütün günüm yol vermekle geçecek!
Kaldırımlara şöyle bir bakınız… Dökülen içeceklerin izleriyle, atılan sakızların gölgeleriyle, af buyurun tükürülen balgamların sarılığıyla dolular! Bu mudur arzuladığımız ideal şehrin sokakları?!
Geçen gün arkadaşlarım Kadıköy’e çağırdı. Gittim. En işlek sokağı, şehrin bu en kalabalık zamanında inşa halinde, inanabiliyor musunuz? Koskoca yaz, belediyenin tatiliyle mi geçti diye sorar aklı başındaki her vatandaş… Aksine hava yağmurluydu. Yağmur suyu kum ve toprakla birleşince feci bir çamur halinde ayaklara yapışıyordu. O ayaklar da, belediyenin armağanı bu çamuru şehrin muhtelif yerlerine bir berat nişanı gibi taşıyorlar; münasip gördükleri yere bir de kendileri yapıştırıyorlardı. Metroların ve otobüslerin tabanlarındaki pislikler nerelerden geldi sanıyorsunuz? Hemen hepsi böyle bir belediyenin nişaneleridirler!
Bu örnekler böyle uzar gider… Olumlusunu bulup da anlatamam… Otomobil kullananı otobanda ayrı bir hödüklükle karşılaşır, yaya olarak yürüyeni kaldırımda! Çünkü şehirleşme kültürünü bir türlü edinememişizdir!
