Dünya genelinde yaklaşık 600 bin kişi üzerinde yapılan çalışmaya göre, orta yaş ve yaşlılık dönemindeki yalnızlık, demans riskini yüzde 31 oranında artırıyor. Avrupa Birliği'nde (AB) yaklaşık 7.9 milyon kişiyi etkileyen demansın henüz bir tedavisi bulunmamakta.
DİYABET HASTALARINDA RİKS DAHA FAZLA
Çalışmada, yalnızlığın yalnızca sosyal ilişkilerle değil, aynı zamanda fiziksel aktivite, sigara ve alkol kullanımı gibi genetik ve yaşam tarzı faktörleriyle de ilişkili olduğu vurgulanıyor.
Nature Mental Health dergisinde yayınlanan araştırma, yalnızlığın, demans, Alzheimer hastalığı ve vasküler demans riskini artırdığını gösteriyor. Ayrıca, diyabet veya obezitesi olan yaşlı bireyler için bu riskin daha yüksek olduğu belirtiliyor.
YALNIZLIĞIN BEDEN ÜZERİNE ETKİLERİ
Yalnızlığın bilişsel bozukluk riskini yüzde 15 oranında artırdığı da tespit edildi. Bu, hafıza kaybı, karar verme ve konsantrasyon sorunları gibi genel bilişsel işlevlerde bozulmayı ifade ediyor. Araştırma, depresyon ve sosyal izolasyon gibi diğer potansiyel risk faktörlerini de dikkate alarak, yalnızlığın demans gelişimindeki kritik rolünü vurguluyor.
AB'DE YÜZDE 35 YALNIZ HİSSEDİYOR
İrlanda, İsviçre, Fransa, ABD ve Çin'den araştırmacılar tarafından gerçekleştirilen bu araştırma, 21 yaşlanma çalışmasından elde edilen verileri bir araya getiriyor.
Araştırma kapsamında katılımcılara yalnızlık hisleri sorulurken, bazıları yalnızlıklarının yoğunluğunu da değerlendirdi. Avrup Birliği genelinde insanların yüzde 35’i en azından bazı zamanlarda yalnız hissettiklerini belirtmektedir.
Çalışmanın başyazarı Martina Luchetti, yalnızlığın bilişsel sağlık üzerindeki etkilerine dikkat çekerek, "Demans sürekliliği boyunca bilişsel semptomları etkileyebilecek farklı yalnızlık türleri ve kaynakları vardır," dedi.
Daha önceki araştırmalar, yalnızlık ile felç ve Parkinson hastalığı gibi sağlık sorunları arasında ilişki bulmuştu. Araştırmacılar, bilişsel gerileme ve demans riskine müdahale etmek için insanların neden yalnız hissettiklerini araştırmanın önemli olduğunu vurguladı. Luchetti, "Bağlılık hissini teşvik eden yalnızlığı ele almak, yaşamın ilerleyen dönemlerinde bilişsel sağlık için koruyucu olabilir," dedi.
