15 Nisan 1919’da İzmir hükümet meydanında, işgalden bir ay önce okunan “padişah buyruğu”nda işgalcilere, “Türk misafirperverliği” gösterilmesi isteniyordu.
“Galip devletlerle yapılan mütareke, millet, devlet ve memleket için hayırlı olacak. Mütarekenin hükümlerine uymak, millet ve memleketin selamet ve emniyeti için elzemdir. İşgal kuvvetleriyle ile münasebet tesis olunarak, bunların memlekete medeniyet, halka refah getireceklerini, bu itibarla, gelecek yabancı işgal kuvvetleri hangi din ve millete mensup olurlarsa olsunlar, kendilerine karşı Türk misafirperverliğine yakışır bir tarzda karşılanmaları lüzumu, şunun veya bunun tahrik, teşvikine kapılarak bu misafirlere karşı herhangi suret ve şekilde muhalefet ve düşmanlığa girişilmemesi…”
