Bayram denilince aklıma hep o sabah yaşadıklarımız gelir.
Bu günün Abbasi Arap kültürü sayesinde gösterişe bulanmış dini yaşam yoktu benim çocukluğumda. Hani “Paranın ve imanın kimde olduğu belli olmaz” derler ya, abartılarak dindarlık gibi zenginlik sergilemek hoş karşılanmazdı. O zamanki anlayışta, din kul ile yaradan arasında bir olaydı; zaten İslam dininde “din adamı sınıfı” da yoktu. Müftülük bir dini-idari makam, imamlar ise mahallenin saygın ve aydın kişileriydi.
