Yeni yıl manifestosu
Yepyeni, tazecik, dumanı üstünde çıtır çıtır bir senenin ilk pazartesi sabahından merhaba sevgili okur…
Şimdi, eğer hazırsan 2023 için motivasyon roketlemesi yapacak bir yeni yıl manifestosu okumak üzeresin.
Şu ana kadarki korkuların seni neden koruyor hiç düşündün mü? Biliyorum başlangıç için biraz düşündürücü bir cümle oldu ama, şunu unutma ki hayatındaki tüm korkuları değiştirebilme şansına sahipsin. Tüm korkularını teslimiyetle, korunmakla ve güvenle değiştirebilirsin. Yapman gereken teşhisini koymak, korkunu bulmak.
Hadi biraz sorgula bakalım kendini, en büyük korkun neydi senin?
2023’e girerken bu korkularına veda ederek, sırtındaki yüklerden kurtulmak öyle hafifletir ki seni. Düşün, kendine dürüst ol, korkunu keşfetmek inan sandığın kadar zor değil. Hayatta kendini hapsettiğin güvenli alanlara neden bağlı olduğunu düşün, korkunun nedenini bulacaksın.
Dervişler, Tanrı kâinatı dua ile yönetir derler. İstersen sen buna dua de, istersen meditasyon de, istersen kuantum sıçraması ya da secret de. Ama mutlaka harekete geç! Senin ağzından çıkan bir kelimenin frekansı, koca bir kâinatı titreştiriyor. Her konuştuğun söz ile geleceğini oluşturduğunu unutma.
Konfor alanını terk etmekten korkma. Değişim; rahatını bozduğunda, güvenli alanından çıktığında başlar. Hayatına güzel şeyler sen evinde otururken gelip kapını çalmaz, ayağa kalk, harekete geç, bütün kapıları aşındır. Değişmekten korkma dicem ama bazen ben de korkuyorum. Ama yine de yeniliklere adım atma adrenalininden de vazgeçemiyorum.
Aynı Bihter Ziyagil’in efsane repliğindeki gibi “Hiç yaşamamış olmayı dilerdim bu seneyi” desen bile, her şeyin değişme ve olumluya dönme olasılığı çok yüksek. Yeter ki hayatının dümenini eline al. Çünkü sen ilahi bir sunum içindesin. Seni dinleyen bir kainat var. Sesini çıkart lütfen!
Eğer ikimiz arasında ortak bir nokta olacaksa; bilmeni isterim ki 2022 benim için de hiç de umduğum gibi geçmedi sevgili okur. Hayallerime koşarken hep engellere takılıp düştüm. Dizlerime bant yapıştırmadan yola devam etmek zorunda kaldığım için yaralarım daha da büyüdü, çünkü duracak zamanım hiç olmadı. Emeklerimin karşılığını alamadığım, oradan oraya yetişirken ruhumu ihmal ettiğim, pırıltılı hayallerimi narsist manipülatörlerin elinde harcattığım bir sene oldu 2022. Çok yoruldum ama yorulmaktan değil, anlaşılamamaktan yoruldum. Gözaltlarım uykusuz geçen geceler yüzünden değil, içime attığım şeyler yüzünden çöktü. Sabrımı taşıran iş bilmezlikler değil, nezaketsizlikler ve kabalıklar oldu. Bağışıklık sistemimi çökerten şey ortalıkta kol gezen virüsler değil, empatiden yoksun bencil insanlar oldu. En karanlık çukurlardan bile düzeye çıkmayı başardım da, ufacık bir kaldırım taşına tepe taklak oluverdim. Kendimi, hiçliğimi, bütünlüğümü ve varlığımı ihmal ettim. Etrafımdaki herkese akıl verirken, ruhumdan ihtiyaç duyduğu şefkati esirgedim.
Ama nihayetinde beni iyi etmesi için yine tanıdığım en büyük şifacının kapısına geldim: kendimin!.
Eğer sen de düzlüğe çıkmak ve nefes almak için bir kurtarıcıya ihtiyaç duyuyorsan, en yakın ayna sana ihtiyaç duyduğun kişiyi gösterecek…
Mutlu Yıllar
