Çingenelerin Renkleri

“Ben bir Çingene’yim.

Gezer, eğlenirim/ Tefim, gitarım/Söylerim, çalarım/Talihe gülerim”

Yıllarca, değerli sanatçımız Lale Belkıs’dan dinledik(1976). Sözleri de kendisine ait olan bu eşsiz şarkı, bir dönem değil, her dönem için bilhassa Lale Hanımefendinin çok yönlü sanatsal vizyonunun, bizlere sadece bir yönünü anlatacaktır. Çünkü o sarılıp, sarmalayan ve de kucaklayan bir değerimizdir. İşte yıllar önce yine farkını ortaya koymuş, çocukluğumuza nakşettiği tüm eserleri gibi.

Bizim hayatlarımıza, Romanlar, rahmetli Türker İnanoğlu’nun, kazandırdığı –Gırgıriye-serisi ile bildiğimiz ancak kökleri Hindistan’da başlayarak, (Pencap-Sind/Pakistan-Karaçi)nehir havzası boyunca ve Afganistan’da, içinde bulunduğu bölgelerden M.S.420 olarak bahsedilen, İran ve de Anadolu üzerinden dünyaya yayılmış, Hint, Avrupa haklıdır.

Roman/Gypsy olarak hayatlarımızda canlılıkları, samimiyetleri, güzellikleri, acıya rağmen dimdik duruşları ile bulmuşuzdur.

Hıdırellez’de, Balkanlardan Goran Bregoviç ile bir aşk hikâyesini (EDERLEZİ) ölümsüz kılan, Emir Kusturica ile de başka hayat bulur.

1988/Çingeneler Zamanı

Hayatın rutininin gökkuşağıdır, Romanlar ve yaşadıkları dönemler boyunca hep dışlanmış ve mağdur, edilmişlerdir.

İşte tamda bu noktadan, seslenen esasında iş kadını ama sanata resim aracılığı ile “Ben de buradayım” diyen, Figen Oktar Baykan, 5 Nisan 2025 tarihinde, Büyük Kulüp’e, Çingenelerin Renkleri, sergisini açtı.

Yakın arkadaşı Şerife Hanımın, dansı ile merhaba denilen açılışta, kendisi ile henüz kalabalıklar çoğalmadan kısa bir röportaj da gerçekleştirdik. Bunu yine her zaman ki gibi TV olarak, nitelikli ve aydın ilkemiz ile bulacaksınız.

Nedir, Çingenelerin Renkleri Bakıyorum ve soruyorum Figen Hanıma.

Başta elbette Kırmızı, Mor, Sarı

Ama bana göre de hep o eşsiz Gökkuşağı…

DOĞUŞTAN SANATÇILARDIR ÇİNGENELER

Neden Çingenelerin Renkleri, dedim kendisine:

“Öncelikle, sergime Hoş geldiniz! Biliyorsunuz, Çingeneler, Hindistan’dan çıkıp tüm dünyaya yayılmışlar. Ve burada hatırlatmış olalım, önümüzdeki 8 Nisan, Uluslararası Çingeneler Romanlar Bayramı.

Bunu da göz önünde bulundurarak, kendimden Resim özgürlüktür, dedim. Ve yola çıktım. Onların duruşları her zaman yol gösterici oldu, denilebilir. Çünkü özgürler. Acılarına rağmen dimdikler. Renkliler. Canlılar. Öğreticiler. Bir kere sanatın her dalı onlarda var.

Dans onlarda, Müzik onlarda, Renk onlarda, Hayata bağlılık onlarda. Onları alkışlıyorum.”

27 eser ve üretimi yaklaşık olarak üç, dört seneyi bulduğunu ifade eden Figen Hanımefendinin-Çingenelerin Renkleri- sergi alanında bizi, Rita Hayworth gibi karşılayan; Mor/(Lila/Eflatun/Sümbül bakın yelpaze ne kadar genişleyiveriyor) elbiseli, hayatını dans ederek kazandığını söyleyen, Ressam Figen Hanımın yüreğinden hayat bulan o tablo ve diğerleri de sanatseverleri bekliyor.

Ve Figen Oktar Baykan’n söylediği gibi:

“Sanatta kalalım, ruhumuzu karartmayalım!”

Orada söylemiştim, bizleri adeta tam da bir Carmen gibi değil de yaşama gelincikler sunan, üreten kadın, olarak ağırladığı ve renk verdiği için teşekkür ediyor.