İlk Yazı

Geçenlerde “yapıcı gazetecilik” (constructive journalism) üzerine bir makale okudum. İnsanlara sadece eleştiri yerine, çözümleri de içeren daha kapsamlı metinler sunulması savunuluyordu.
Çok hoşuma gitti...
Ben de “ilk buluşmamızda böyle yapayım” dedim.
Ne dersiniz?

Şu 104 amiral duyurusunu ele alalım önce. Dile getirdikleri görüşler, ilgili bakanlıklarda ve Külliyede ciddi takdir gören amirallerden 10 kişilik bir temsilci grubu Ankara’ya davet edilmiş, yetkililerle toplantılara katılarak 40 yılı aşan deneyimlerini dile getirecekler ve Montreaux’nün Türkiye açısından, hele şimdi Karadeniz’de sular ısınırken stratejik öneminin neden daha da arttığını anlatacaklarmış.

-Sen o amirallerin Ankara’ya çağrılışını, daha doğrusu evlerinden sabahın köründe alınışlarını yanlış anlamış olabilir misin?
-Dur canım, yapıcı gazetecilik dedik ya, anlatacaklarım daha bitmedi...
-Şu 128 milyar dolar olayı var ya, işte İzmir’de bir İktisat Kongresi toplanacakmış. Eski yeni tüm isimler, Merkez Bankası Başkanları, akademisyenler, hazinede ve ekonomi yönetiminde görev almış pek çok kişi çağrılmış. Kongreye sunulacak bildirilerde “ekonomik darboğazdan nasıl çıkılır?” konusu irdelenecekmiş. Atatürk’ün 1923’teki o unutulmaz konuşmasına benzer bir konuşma hazırlanıyormuş.

-Hımmm, peki o 128 milyar dolar geri gelir miymiş?
-E, orada maalesef tren kaçtı ama en azından yeni borçlanmalarda koşulların iyileştirilmesi üzerinde çalışılacakmış.
-Peki İstanbul Sözleşmesi ne olacakmış?
-Kamuoyundaki hassasiyeti önemsemişler, henüz açıklamadılar ama kadın dernekleri sözcüleri Külliyeye davet edilmiş, onlara karardan geri adım atılacağı bilgisi verilecekmiş. Hatta bu toplantı, müzikli ortamda yapılacakmış.
-Aman Dombra filan çalmasınlar şimdi?
-Yok yahu ne Dombrası, hani o muhtarların çağrıldığı devasa salon var ya, işte orada Yarasa Opereti sahnelenecekmiş.
-Ne alaka?
-Geçen gün TRT 2’de sansürleyip kesip attılar ya Johann Straus’un ünlü operetini... Hani Ankara Devlet Operasının sanatçıları ve orkestrası günlerce hazırlanmış, saatlerce süren çekimler yapılmıştı...
-Aaaa neden?
-Dünyaca ünlü operetin librettosunda şarap ve şampanya sözleri geçiyor diye. İşte Reis bunu duymuş, çok kızmış, “kimsenin yaşam tarzına müdahale edilmeyecek demedim mi?” demiş. Külliyede orijinal haliyle sahnelenecekmiş operet.
-Aaa ne güzel! Peki sırf kadın dernekleri mi davetliymiş?
-Yok canım bütün siyasi parti liderleri de eşleriyle davetliymiş, hatta yeni tahliye olan Selahattin Demirtaş, Osman Kavala, Ömer Faruk Gergerlioğlu filan da bizzat telefonla davet edilmişler. 
-Ay ne güzel, keşke biz de gidebilseydik.
-Bal gibi gidersin, gazetecilere bundan sonra Külliyenin kapıları ardına kadar açık olacakmış. Ha, unutmadan, cuma günü beyefendinin basın toplantısı var, ayrımsız tüm basın ve medya temsilcilerine açık. Ben de gideceğim. 
-Nasıl yani? Ayasofya çıkışında mı Hacıbayram’da mı cevaplayacak soruları?
-Yok yahu, duymadın mı sen? Ayasofya tekrar müzeye dönüştürüldü, Külliyede muhtarların toplandığı salona alınacakmış gazeteciler. Üstelik canlı yayın filan da yapılmayacakmış... “Bıktım her gün TV’leri işgal etmekten, hem diğer partilere haksızlık oluyor” demiş beyefendi. 

-Ay inanmıyorum ne kadar seviniyorum bir bilsen... İyi ki memlekette herkes aşı oldu da şu Covit belasından da kurtulduk. Desene bahar ve yaz çok güzel geçecek? Aaaaa ama saat geç olmuş, gidip çocuğu okuldan almam gerekiyor, bugün keman dersindeydi... Biliyorsun ülke çapında bedava internet sağlanıp, bütün öğrencilere parasız bilgisayar ve akıllı telefon dağıtılmıştı ya, müzik dersleri için de enstrümanlar öğrencilere zimmetlenip ücretsiz verildi. Bizim çocuğu çok yetenekli buluyor öğretmeni, hatta yeniden yürürlüğe konulan “Harika Çocuklar” yasasından yararlandırıp Viyana’ya ileri müzik eğitimine gönderme planı yapıyormuş şimdi...

Peki, daha anlatacaklarım vardı ama, sonra konuşuruz artık... 
Hoşça kal.