Ezberbozan…
Yaşam döngüsü kendimiz için plan yaparken, bize ezberbozan kendi akışını güzel güzel, bir bir sunmaktan hiç ama hiç çekinmez değil mi?
Hayatı dümdüz bir yolda, araba direksiyonu sağa sola kaydırmadan, hep dengede, ellerimizi 09:15’te hiç zorlanmadan, belki de sabit tutarak akışında rahatça yaşarız bazen ..
Ve bazen de karşımıza virajlı yollar çıktığında virajları kendi yönlerinde, sağlam, doğru ve tutarlı almak için güvenle, kendinden emin bir biçimde direksiyonumuzu özenle, yavaşça döndürürüz sağa ve sola…
Bazen ise hiç beklemediğimiz ve ön göremediğmiz çukurlu, taşlı, hiç de dümdüz akmayan yollar çıkar karşımıza birden. İşte o anlardır ezberbozan akış…
Hiç ama hiç planlamadığımız yollar, ruhlar, sevgiler, korkular, yaralar, mutluluklar, heyecanlar birbir serilir önümüze…
İşte o yollardır aslında yaşam döngümüzün gerçek yapıtaşları.. Bizi bizden uzak kıldığını sandığımız oysaki bizi bize her gün daha da yaklaştıran onlar olur çoğunlukla…
Başkalarının hikayeleri, bizim hikayemizin, öğretimizin tam da kendisi oluverir birden..
Yansırız onlardan ve yansıtırız onlara…
Işık oluruz birlikte veya birbirimize..
Hayatın yollarının düz, virajlı veya tahmin edemediğimiz çukurlu ya da taşlı hallerine, geldiği gibi geçtiği için öğreten veya kalıcı olduğu için öğretmenimiz olan tüm ruhlara, hikayelere, adımlarımıza, hatalarımıza, doğrularımıza buradan:
Sevgim ile,
